Διακοινοβουλευτική Συνέλευση της Ορθοδοξίας (ΔΣΟ)

Η ΔΣΟ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων στη Χαλκιδική, το Νοέμβριο 1993. Στη ΔΣΟ συμμετέχουν Ορθόδοξοι στο θρήσκευμα βουλευτές, είτε ως εθνικές αντιπροσωπίες είτε μεμονωμένα. Χώρες όπου δεν υπάρχουν Ορθόδοξοι βουλευτές, αλλά υπάρχει Ορθόδοξη Εκκλησία, μπορούν να αποστέλλουν παρατηρητές. 

Η Βουλή των Αντιπροσώπων είναι ιδρυτικό μέλος της ΔΣΟ. Εκπροσωπείται από τετραμελή αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από τους βουλευτές, κ. Πανίκο Λεωνίδου (επικεφαλής, ΔΗΚΟ), κ. Ευθύμιο Δίπλαρο (ΔΗΣΥ), κ. Ηλία Μυριάνθους (Κ.Σ. ΕΔΕΚ) και κ. Μαρίνο Μουσιούττα (ΔΗΠΑ). Οι Κύπριοι βουλευτές διαδραματίζουν ενεργό ρόλο σε όλες τις τακτικές Συνόδους και δραστηριότητες των οργάνων της Συνέλευσης, ήτοι στην Ετήσια Σύνοδο της Ολομέλειας και στις δύο τακτικές μεικτές συνεδρίες (Εαρινή και Φθινοπωρινή, αντίστοιχα) της Διεθνούς Γραμματείας (Δ.Γ.) και των Προέδρων και των Εισηγητών των Επιτροπών της ΔΣΟ. 

Πέραν της Κύπρου, στη ΔΣΟ συμμετέχουν αντιπροσωπίες από τα κοινοβούλια Ελλάδας, Ρωσίας, Αλβανίας, Αρμενίας, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Εσθονίας, Κροατίας, Καζακστάν, Λετονίας, Λευκορωσίας, Λιθουανίας, Μολδαβίας, Ουκρανίας, Πολωνίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Μαυροβουνίου, Σλοβακίας, Τσεχίας, Φινλανδίας, Ιορδανίας, Λιβάνου και Παλαιστίνης. Περιστασιακά δε, μεμονωμένες περιπτώσεις βουλευτών από Αίγυπτο, Αιθιοπία, Αργεντινή, Αυστραλία, ΗΠΑ, Καναδά, Κονγκό, Μοζαμβίκη, Ουγκάντα, Σουδάν και Χιλή.

Βασικός σκοπός της ΔΣΟ είναι η ανάπτυξη πολυεπίπεδης πολιτικής και πολιτισμικής δραστηριότητας για την ανάδειξη της ορθόδοξης κληρονομιάς και τη συμβολή της στον παγκόσμιο διάλογο για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Προς τούτο, η Συνέλευση ενθαρρύνει επαφές και προωθεί τη διεύρυνση των σχέσεων μεταξύ των συμμετεχόντων Κοινοβουλίων και πέραν αυτών, όπως με διεθνείς οργανισμούς και μεταξύ κοινοβουλευτικών, εκκλησιαστικών, ακαδημαϊκών, πνευματικών θεσμών και προσωπικοτήτων. Προωθεί επίσης την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ενεργοποίηση της Ορθοδοξίας για προώθηση λύσεων στα κρίσιμα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας, καθώς και την ανάδειξη των στοιχείων της Ορθοδοξίας που επηρεάζουν θετικά την αλληλοκατανόηση μεταξύ πολιτισμών, λαών και κρατών.

Ανώτατο όργανο της ΔΣΟ είναι η Γενική Συνέλευση (Γ.Σ.) των μελών της, η οποία συνέρχεται κάθε Ιούνιο, εκλέγει τον Πρόεδρό της και υιοθετεί αποφάσεις, ψηφίσματα και άλλα κείμενα σε θέματα που την αφορούν. Εκτελεστικό όργανο της ΔΣΟ είναι η Διεθνής Γραμματεία, αποτελούμενη από το Γενικό Γραμματέα (Γ.Γ.), τον Αναπληρωτή Γ.Γ., τον Ταμία και επτά Μέλη, που εκλέγονται ανά διετία από τη Γ.Σ. Η Ρωσία και η Ελλάδα είναι μόνιμα μέλη της Δ.Γ. Ο Γ.Γ. είναι πάντοτε Έλληνας βουλευτής και ο Πρόεδρος της Γ.Σ. Ρώσος βουλευτής. Στη Δ.Γ., που έχει ως μόνιμη έδρα την Αθήνα, υπάγονται οκτώ ειδικές επιτροπές: Οικονομικών, Κανονισμού, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Πολιτισμού, Διεθνούς Πολιτικής, ΜΜΕ, Κοινωνικών Υποθέσεων, Παιδείας και τρεις Συντονιστικές Επιτροπές Συνεργασίας με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο, την Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης Ρωσίας – Λευκορωσίας και την Κοινοβουλευτική Ένωση του Οργανισμού των κρατών-μελών της Ισλαμικής Συνεργασίας, καθώς και η Επιτροπή για την παρακολούθηση λειτουργίας του Παρατηρητηρίου για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η Ομάδα συνεργασίας με το Διεθνές Δίκτυο Καθολικών Νομοθετών (ICLN). Η θητεία των μελών των επιτροπών είναι επίσης διετής. 

Μέχρι σήμερα, έχουν πραγματοποιηθεί, πέραν της ιδρυτικής συνόδου, εικοσιέξι Γ.Σ./ετήσιες σύνοδοι της ολομέλειας της ΔΣΟ, η τελευταία εκ των οποίων τον Ιούνιο 2019 στην Τιφλίδα, Γεωργία. Πέραν από τη συμμετοχή της Κυπριακής αντιπροσωπίας στη ΔΣΟ στις διάφορες διοργανώσεις εκτός Κύπρου, η Βουλή των Αντιπροσώπων φιλοξένησε πέντε συνόδους της Δ.Γ. και των Προέδρων και των Εισηγητών των Επιτροπών της ΔΣΟ, στη Λευκωσία (Μάιος 1997, Μάρτιος 1999, Δεκέμβριος 2008 και Νοέμβριος 2014) και στη Λεμεσό (Απρίλιος 2019).

Η ΔΣΟ επανειλημμένα έχει υιοθετήσει ψηφίσματα και άλλα κείμενα, με τα οποία εκφράζει ποικιλοτρόπως την υποστήριξή της προς το δίκαιο αγώνα της Κύπρου γενικότερα, αλλά και ειδικότερα για συγκεκριμένες πτυχές του Κυπριακού προβλήματος, όπως την καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στα κατεχόμενα.