Ομιλία του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου στο μνημόσυνο των ηρώων της κοινότητας Κελοκεδάρων και στα αποκαλυπτήρια μνημείου -  Κυριακή, 21 Ιουλίου 2013 – 8.30 π.μ. - Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας Κελοκεδάρων

Με απέραντο σεβασμό προσήλθαμε σήμερα εδώ, στην ηρωοοτόκο Κοινότητα Κελοκεδάρων, για να τελέσουμε το μνημόσυνο που συνδιοργανώνουν το Κοινοτικό Συμβούλιο Κελοκεδάρων και ο Σύνδεσμος Aποστράτων Αξιωματικών Κυπριακού Στρατού, και στη συνέχεια τα αποκαλυπτήρια των μνημείων των ηρώων της.

Του  Παναγιώτη Διομήδους,  μέλους της ΕΟΚΑ, που σκοτώθηκε από τους Άγγλους κατακτητές στις 30 Μαΐου 1956, στην αυλή του σπιτιού στου από αγγλική περίπολο μπροστά στα έντρομα μάτια της συζύγου του κατά τη διάρκεια κατ’ οίκον περιορισμού στο Κτήμα.

Του Κώστα Γεωργίου Φωτίου, που έπεσε μαχόμενος κατά της τουρκικής ανταρσίας στις 7 Μαρτίου του 1964, από τα συντονισμένα και συγχρονισμένα πυρά Τουρκοκυπρίων προς Ελληνοκυπρίους που βρίσκονταν εκείνη την ώρα ανυποψίαστοι στους δρόμους.

Του Παντελή και της Αντιγόνης Πούρου, που δολοφονήθηκαν άνανδρα από τους Τούρκους στασιαστές στις 24 Ιουλίου 1967. Η προσπάθεια του τότε καταδρομέα Παντελή να μεταφέρει τη βαριά άρρωστη μητέρα του Αντιγόνη σε γιατρό στην Πάφο αποδείχθηκε μοιραία αφού σε μπλόκο Τούρκων και Τουρκοκυπρίων εκτελέστηκαν εν ψυχρώ μαζί με τον οδηγό ταξί  Παύλο Ηρακλέους που προθυμοποιήθηκε να τους μεταφέρει.

 Του Συνταγματάρχη Ανδρέα Αρέστη, που έπεσε μαχόμενος για την αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής στις 22 Ιουλίου του 1974 στην περιοχή Λιμνίτη. Ήταν ο πρώτος νεκρός του 70ου  Τάγματος Μηχανοχημάτων που έπεσε ηρωικά εκτελώντας με πενιχρά μέσα και ελάχιστους άντρες διαταγή αυτοκτονίας για κατάληψη του Λιμνίτη. 

Τα μνημεία που θα αποκαλύψουμε σήμερα δημιούργησε ο γλύπτης Λεωνίδας Σπανός, στον οποίο αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.

Με την υπέρτατη θυσία τους οι ήρωες που τιμούμε σήμερα κατατάσσονται στην ατέλειωτη στρατιά των μαρτύρων του έθνους μας που δεν δίστασαν να δώσουν την ίδια τη ζωή τους για να απολαύσει η πατρίδα και το έθνος τον ήλιο της ελευθερίας. Όλοι οι ήρωες μας είναι οι ωραίες εκείνες ψηφίδες που αποτελούν το υπέροχο ψηφιδωτό του Ελληνισμού, του οποίου κυρίαρχα χρώματα είναι η φιλοπατρία και η αγάπη προς την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.

Στεκόμαστε με συγκίνηση αλλά και με ευγνωμοσύνη μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας τους. Όχι μόνο με αισθήματα περηφάνιας αλλά και περισυλλογής. Θέλουμε να βαφτιστούμε στα νάματα της προσφοράς τους, να αντλήσουμε από το φανερό ή μυστικό νόημα της θυσίας τους και να βιώσουμε το ιστορικό δίδαγμα για να προσδιορίσουμε το δικό μας χρέος και τις δικές μας ευθύνες.

Αυτός ο μαρτυρικός τόπος, καθαγιασμένος από τον ιδρώτα των κατοίκων του και το αίμα των ηρώων του, μπορεί να είναι περήφανος γιατί γέννησε και μεγάλωσε άνδρες και γυναίκες με βαθιά επίγνωση του χρέους τους απέναντι στην πατρίδα. Αυτή η γωνιά της κυπριακής γης γαλούχησε ανθρώπους με προσήλωση στην πατρίδα και τα εθνικά ιδεώδη.

Η ζωή των ηρώων που τιμούμε σήμερα ήταν γεμάτη προσφορά, μεστή σε μηνύματα και ολοκληρωμένη από το αίσθημα του καθήκοντος και της ευθύνης που άφηναν πίσω τους. Με τη θυσία τους τίμησαν τα Κελοκέδαρα, την Κύπρο και ολόκληρο τον Ελληνισμό.

Ο μαρτυρικός λαός μας ζει για 39 χρόνια μια ανείπωτη τραγωδία. Ένας πανάρχαιος ελληνικός πολιτισμός καταστρέφεται και τα ιερά μας βεβηλώνονται. Αν οι προηγούμενοι κατακτητές επεδίωκαν να εκμεταλλευτούν τη θέση και τον πλούτο της Κύπρου, ο σημερινός κατακτητής θέλει να βάλει μόνιμο πόδι στο νησί και να μας εξανδραποδίσει. Για πρώτη φορά αντιμετωπίζουμε ορατό κίνδυνο εθνικού και φυσικού αφανισμού από τη γη των πατέρων μας.

Είναι γι’ αυτό που το νόημα της θυσίας των ηρώων που τιμούμε σήμερα είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα δεν επιτρέπεται ούτε εφησυχασμός ούτε υποτίμηση των υπαρκτών κινδύνων. Χρειάζεται εγρήγορση και ανάταση ψυχών. Η Κύπρος επέζησε ανά τους αιώνες δια μέσου ποικιλώνυμων κατακτητών χάρις στον ανεξάντλητο ψυχικό και πνευματικό δυναμισμό του λαού μας. Και θα επιζήσει ξανά.

Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε το σθένος, την ενότητα, το δυναμισμό και τις αρετές της φυλής μας για να περάσουμε από τις νέες συμπληγάδες.  Το πρώτο που χρειαζόμαστε είναι ενότητα. Όχι σαν άχρωμη ευχή, αλλά σαν κοινό μέτωπο για αγώνα επιβίωσης και απελευθέρωσης. Στη βάση ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής και επανατοποθέτησης του Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής-κατοχής και παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου. Επιβάλλεται να πρυτανεύσει φρόνημα αγωνιστικό και πνεύμα ομοψυχίας και αδιάσπαστης εθνικής ενότητας. Γιατί στο δύσκολο αγώνα που διεξάγει ο Κυπριακός Ελληνισμός καμιά συμπαράσταση δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και κανένας στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καθολική και ανεπιφύλακτη συσπείρωση γύρω από τον υπέρτατο σκοπό της σωτηρίας της Κύπρου.

Σήμερα, 39 χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό την Κύπρο και το λαό της.  Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι  εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να μας υποδεικνύουν το μέγα χρέος για απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη αλλά με μια σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την προκλητική της στάση. Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων, η ένταση της μεταφοράς εποίκων από τη Τουρκία με προφανή στόχο τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου, ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.

Οι κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και προσεγγίσεις των Τούρκων στο Κυπριακό πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση δύο κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης συγκυριαρχίας σε ολόκληρη την επικράτεια, πράγμα που ανοίγει το δρόμο για μελλοντική ολοκλήρωση της κατοχής. Σε αυτές τις αδιάλλακτες προτάσεις εξακολουθούν να επιμένουν στις απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις τα τελευταία τρία χρόνια.

Οι απόψεις της τουρκικής ηγεσίας προνοούν στην πραγματικότητα ένα καθεστώς φυλετικών διακρίσεων, παραβιάζουν κάθε δημοκρατική έννοια και κάθε διεθνή κανόνα. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα, τις αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Οι απευθείας διαπραγματεύσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο εξ αιτίας της τουρκικής κακοπιστίας και αδιαλλαξίας.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις της με δημιουργία έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, όπως αυτά κατοχυρώνονται από το Θαλάσσιο Δίκαιο. Με απροκάλυπτες και ιταμές απειλές και ενέργειες που δυναμιτίζουν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή. Πρόκειται για συμπεριφορά που, για μια ακόμα φορά, αποδεικνύει τον επεκτατικό και αρπακτικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.

Καλούμε όλους όσους ενδιαφέρονται για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή να παρέμβουν αποφασιστικά προς την πλευρά της Τουρκίας. Να της υποδείξουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει μια συμπεριφορά ταραξία και παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου. Να την καλέσουν να συμμορφωθεί προς τη διεθνή έννομη τάξη. Ιδιαίτερα από πλευράς Ε.Ε. θα πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές προς την Τουρκία ότι συνέχιση αμφισβήτησης της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία έχει επικυρώσει η Ε.Ε. θα οδηγήσει σε οριστικό τερματισμό της ευρωπαϊκής ενταξιακής της πορείας.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η ανάγκη πρόταξης της δικής μας αποφασιστικής αντίστασης αποτελεί υπέρτατο πατριωτικό καθήκον. Και δεν είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες η ανάγκη αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού. Είναι ιστορική εθνική επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι θέμα επιβίωσης του λαού και της πατρίδας μας απέναντι σε ένα αδίστακτο κατακτητή που απειλεί το εθνικό μας μέλλον.  Είναι το χρέος μας απέναντι στους ήρωες που τιμούμε σήμερα. Που επιτάσσει να ξεφύγουμε οριστικά από το σύνδρομο της εθνικής προδοσίας και του εγκλήματος του 1974, να επανακαθορίσουμε τα μεγάλα οράματα και να επανασυνδέσουμε τα κομμένα νήματα των προσπαθειών και των αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού. Να ολοκληρώσουμε λυτρωτικά τον ιστορικό κύκλο που ξεκινά από την αγχόνη του αποικιοκράτη, φτάνει στη δική τους ηρωική θυσία, εκτείνεται στην τραγωδία της εισβολής και ολοκληρώνεται, πρέπει να ολοκληρωθεί, με πράξη μόνο μία. Πράξη απόσεισης της κατοχής. Πράξη ελευθερίας.
Με νωπές τις μνήμες και ανεπούλωτα τα τραύματα, οφείλουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού. Με ανάπτυξη πρωτοβουλιών και κινήσεων από τη δική μας πλευρά, με πλήρη και συνεχή συντονισμό με την Ελλάδα και με σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας, μπορούμε να προσβλέπουμε βάσιμα στη λύτρωση από τα δεινή που επισώρευσε η προδοσία και το έγκλημα του 1974.  Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σταθερότητα και την ειρήνη.

Τους τελευταίους μήνες είναι πλέον μη αποκρυβόμενη η μεθόδευση που προωθείται για επιβολή λύσης στο Κυπριακό, με αξιοποίηση της οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο. Τα δημοσιεύματα στο διεθνή τύπο, οι δηλώσεις και αρθρογραφίες πολιτικών παραγόντων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με τις χαιρέκακες και αρπακτικές αναφορές Τούρκων επισήμων, οδηγούν στο αβίαστο συμπέρασμα ότι θα βρεθούμε προ τρομακτικών πιέσεων και εκβιασμών, που θα έχουν ως σημείο αναφοράς την οικονομική δουλεία στην οποία έχουμε περιέλθει. Θα υπάρξει ακόμα μπαράζ πιέσεων για συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου με την τουρκική πλευρά και για διέλευση του αγωγού μεταφοράς μέσω Τουρκίας.

Την ίδια στιγμή είναι προφανές ότι στη Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ, προεξάρχοντος του Αλεξάντερ Ντάουνερ, μεθοδεύεται η χρησιμοποίηση του εγγράφου των λεγόμενων συγκλίσεων ως βάση για συνέχιση των απευθείας διαπραγματεύσεων. Με τις γνωστές προτάσεις, για την εκ περιτροπής Προεδρία, την παραμονή εποίκων, τις προτάσεις για το περιουσιακό, την παραχώρηση των τεσσάρων ελευθεριών της Ε.Ε. σε Τούρκους υπηκόους και πλείστες διατάξεις που οδηγούν σε διαρχία.  Είναι επίσης πρόδηλο ότι επιχειρείται όπως το έγγραφο των λεγομένων συγκλίσεων χρησιμοποιηθεί  ως «ενδιάμεση συμφωνία».

Η εκφρασθείσα συγκατάθεση της Γενικής Γραμματείας του ΟΗΕ για αναβολή επανεκκίνησης της διαδικασίας των συνομιλιών λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν πρέπει να οδηγεί σε επανάπαυση και εφησυχασμό. Αντίθετα. Είναι σαφές ότι θα υπάρξει προετοιμασία για αξιοποίηση της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο για επιβολή λύσης. Ήδη ο Αλεξάντερ Ντάουνερ εργάζεται για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους με συναντήσεις με ψευδοϋπουργούς στα κατεχόμενα και με πρόσκληση προς τους πρέσβεις των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας να συνέλθουν σε σύσκεψη στην κατεχόμενη Λευκωσία.
Το ερώτημα είναι: Θα συνεχιστεί η διαδικασία ως να μη συνέβη τίποτα; Θα διατηρηθεί η ανεπαρκής διαπραγματευτική βάση; Θα εξακολουθεί να ισχύει το ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 περί «ισότιμου συνεταιρισμού»; Θα θεωρηθούν ως ισχύουσες οι υποχωρήσεις που κατατέθηκαν στις απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις;
Ο χρόνος που παρέχεται από την αναβολή οποιωνδήποτε εξελίξεων δίνει τη δυνατότητα να προταχθεί και να αποφασιστεί η αλλαγή τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού.

Αναμένουμε από το νέο Πρόεδρο να υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Με διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού, με βάση το κοινό ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009 και με επίσημη κατάθεσή του ενώπιον της διεθνούς και της ευρωπαϊκής κοινότητας.

Τέλος, θα πρέπει το συντομότερο να υπάρξει με την Ελλάδα διαβούλευση για διαμόρφωση μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής ύστερα και από μελέτη και εκτίμηση των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην περιοχή (σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ, Κουρδικό, Συρία, ρωσικός παράγοντας) ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι αναμενόμενες πιέσεις και εκβιασμοί.  Και για να δοθεί το μήνυμα σε όλους όσοι καιροφυλακτούν να αξιοποιήσουν τη δεινή οικονομική κατάσταση σε Κύπρο και Ελλάδα ότι δεν θα πρέπει να διανοηθούν ότι θα καμφθούμε υπό το βάρος της κρίσης.
Μόνο έτσι μπορεί να αποκατασταθεί το δίκαιο και η ομαλότητα στην Κύπρο και  την περιοχή.

Το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωες που τιμούμε σήμερα είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα τους και να δικαιώσουμε τη θυσία τους. Τότε μόνο η ψυχή τους και η ψυχή των άλλων ηρώων των αγώνων του λαού μας θα αναπαυθεί, αν παραλάβουμε την αγωνιστική σκυτάλη και τη μεταφέρουμε μέχρι το τέρμα και τη δικαίωση.

Μνημονεύουμε σήμερα τους μάρτυρες-ήρωες των Κελοκεδάρων, Παναγιώτη Διομήδους, Κώστα Γεωργίου Φωτίου, Παντελή και Αντιγόνη Πούρου και Ανδρέα Αρέστη.  Ξαναδίνουμε περιεχόμενο στη θυσία τους και προσδιορίζουμε ξανά το δικό μας καθήκον που επιτάσσει να ξεφύγουμε οριστικά τις συνέπειες της προδοσίας και του εγκλήματος του 1974, να επανακαθορίσουμε τα μεγάλα οράματα και να επανασυνδέσουμε τα κομμένα νήματα των προσπαθειών και των αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού. Να ολοκληρώσουμε λυτρωτικά τον ιστορικό κύκλο που ξεκινά από την αγχόνη του αποικιοκράτη, περνά στη θυσία των ηρώων της Δημοκρατίας, εκτείνεται στην τραγωδία της εισβολής και ολοκληρώνεται με πράξη μόνο μία, την απόσειση της κατοχής, με πράξη ελευθερίας.

Αξέχαστοι ήρωες μας, η μνήμη σας θα είναι αιώνια, όπως ασταμάτητος θα είναι ο αγώνας μας ως την τελική δικαίωση, ως τη δικαίωση της θυσίας σας.
Τιμή και δόξα στους αθάνατους ήρωες των Κελοκεδάρων.